Ο Φρανσουά Γιαμπατζολιάς είναι νεκρός
23 Νοεμβρίου, 2007
Αν καμιά φορά γράψει κάτι θα είναι κραυγή από τον τάφο.
Καλή διασκέδαση
- Σχόλιο
- Reblog
-
Εγγραφή
Εγγεγραμένος
Already have a WordPress.com account? Log in now.
Φρανσουά Γιαμπατζολιάς 
23 Νοεμβρίου, 2007 στο 11:02 πμ
Δεν σχολιαζω
27 Νοεμβρίου, 2007 στο 9:22 πμ
Γαμώ τους αυτόχειρες ποιητές.
29 Νοεμβρίου, 2007 στο 3:52 μμ
Φρανσουά Καρυωτάκης!
2 Απριλίου, 2008 στο 11:07 πμ
Mais pourquois Francois?
4 Απριλίου, 2008 στο 9:55 μμ
Σήμερα που΄χει τέσσερεις ο μήνας ο Απρίλης
κι έχει φυτρώσει στους αγρούς ο πράσινος τριφύλλης,
είν΄η παγκόσμια μέρα σπαμ, κι ήρθα για να σου αφήσω
ένα μου σχόλιο απλό, στο μνήμα από πίσω.
Κι επά στη μαρμαρόπλακα που κρύβει ένα πτώμα
σα να σε βλέπω ξαπλωτό, δε σάπισες ακόμα;
ΟΧΙ ! η αποσύνθεση είναι για τους τυχαίους
για τους κοινούς, φτηνούς θνητούς και τους μουσαφιραίους.Τελεία.
Θα περιμένω την κραυγή που θα’βγει απ΄το μνήμα
να δώσει στους πιστούς σου φανς ακόμα μία ρίμα
γιατί δεν έχει νόημα χωρίς εσέ το ρίνγκ μου
ούτε και το ότι σ’ έβαλα ξεχωριστά στα λίνκ μου.
με συγκίνηση, ένας φτωχός παλαιστής
7 Μαΐου, 2014 στο 1:25 μμ
Αλαφροϊσκιωτε καλέ,γιά πές απόψε τί είδες;
Τον Φρανσουά Γιαμπατζολιά να μασουλάη βίδες
και να λυγίζη σίδερα με το’να του το χέρι
γιατί το άλλο το’κοψε μηχανικό μαχαίρι
Ενα μαχαίρι απ’αυτά που τεμαχίζει σκύλους
που τεμαχίζει και πλασιέ,πουλιά και κροκοδείλους
τον άφησε ανάπηρο μα μοναχά στο σώμα
γιατί το πνεύμα ζωντανό σπιθοβολάει ακόμα
Θα περιμένουμε λοιπόν την προσεχή σου ρίμα
τον στίχο τον ασήκωτο που βγαίνει απ’το μνήμα
Θα σε θωρούμε ακίνητο να μάς παραμονεύης
και μ’ένα βλέμμα άγριο να μάς κατασκοπεύης